'Ik zal je een ding vertellen over de erg rijken', schreef F Scott Fitzgerald in 1925. 'Ze zijn anders dan jij en ik'. En dat zijn ze nog steeds. Ze kunnen dan ontbijten met plastic tupperware bakjes en 's avonds de gangen afstruinen om te controleren of alle lichten uit zijn, maar veel is er sinds het begin van de vorige eeuw niet veranderd. Nou heb ik hele rijke vrienden die zo geboren zijn en daar dus niks aan kunnen doen. En steenrijke vrienden die mazzel gehad hebben, spijkerbroeken zijn blijven dragen en waaraan je verder niks merkt. Behalve dat ze altijd eersteklas vliegen. En er een chauffeur op nahouden. En af en toe verzuchten dat ze nu de mensen geworden zijn waar ze vroeger stenen naar wilden gooien.
Maar de combinatie walgelijk rijk en adellijk is in de categorie anders zijn de overtreffende trap. We hadden natuurlijk al wel een vage notie dat ze nergens meer anders zijn dan in Buckingham Palace, maar nu hebben we het bewijs. Kort geleden deed de Britse majesteit een nieuw pamflet uitkomen, getiteld Order of Precedence of the Royal Family to be Observed at Court. Reglementen dus voor wie wanneer een hoofd- of kniebuiging moet maken (of misschien wel alle twee tegelijk) voor wie. Bovenaan de ereliga staat natuurlijk Her Maj. Maar Kate Middleton, met het deftige meisjeshaar en de titel hertogin van Cambridge, bungelt praktisch onderaan. Omdat ze zonder een cel blauw bloed geboren is. En daarom moet Kate als een maitre d' door het paleis, met haar neus op het tapijt, in geval er een bloedverwant van haar man langskomt die in de koninklijke divisie toevallig voorrang heeft. O en nog iets. Dit protocol geldt overal. Dus thuis en in het openbaar. Zit Kate, pardon Catherine, stel ik me voor, in haar eigen boederij in Wales, is er een klop op de deur, en moet pijlsnel de afstandsbediening gevonden worden en East Enders op pauze omdat zwager Harry binnenloopt.
Kate is nog een beetje zoals wij. Ze doet haar eigen make-up. Kan zonder bedienden uit de voeten. Koopt kleren in Zara en gaat prat op de beste wenkbrauwen in Londen. En nu doet ze dus kniebuigingen. Omdat zij die anders zijn dat verlangen. Niemand zou kniebuigingen mogen eisen. Al was het alleen maar omdat ze zo lelijk staan. Vooral in een strakke rok en sleehakken.
19 oktober 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten