
Blair is een showman. De beste acteurpoliticus van zijn generatie. Enkel ovetroffen door Bill Clinton. Bruin en met aanmerkelijk grijzer haar dan voor hij in 2007 als MP aftrad, gaf hij tijdens het Irakonderzoek vorige week de voorstelling van zijn leven. Voorstellingen geven is wat hij doet. De man die de Labourpartij hervormde, heeft zichzelf hervormd. Nieuw imago, nieuwe uitrusting. Een belangstelling voor kleren was er altijd, getuige een van mijn favoriete alinea's uit het dagboek van zijn woordvoerder Alastair Campbell. 'TB droeg schoenen van Nicole Fahri, een absurd uitziende, lila, pyjama-achtige broek en een blauwe tuniek', schrijft Campbell. 'Ik zei tegen hem dat hij eruit zag als Austin Powers'.
Misschien dat het maar een kleine stap is van Austin Powers naar Louis Vuitton.
TB zou, voor hij besloot LVMH te gaan adviseren, een dikke 17 miljoen euro binnengehaald hebben aan comissariaten, onroerend goed en een voorschot op een autobiografie die maar niet af wil komen. In de Verenigde Staten, waar ze hem op handen dragen, kan hij rekenen op tussen de 55.000 en 180.000 euro voor een toespraak. Het plan is volgend jaar £ 45 miljoen binnen te halen. En waarom niet?
Alleen: hij is de speciale afgezant voor de regio Israel en de Palestijnse gebieden. Op kosten van o.a. de EU zetelt hij een week per maand in het American Colonel Hotel in Jeruzalem. Maar wat hij daar doet? Het is ruim een jaar geleden dat Israel Gaza onder vuur nam. Een rapport van de VN had het over oorlogsmisdaden. Sindsdien is Gaza een humanitair rampgebied. 80% van de bevolking is afhankelijk van voedselhulp. 70% moet rondkomen van minder dan $ 1 per dag. Dat is niet de schuld van TB. Maar toch.
Het is twee en een half jaar geleden dat Blair werd benoemd tot speciale envoy. Hij beloofde '24/7 met dit onderwerp bezig te zijn'. Maar hij bereikte weinig en heeft alles bij elkaar twee keer Gaza bezocht. TB heeft teveel andere zaken aan zijn hoofd. Als ik in het Kwartet zat zou ik adviseren Blair voor het blok te zetten: of je kiest voor Louis Vuitton met de absurde handtassen of voor het Midden-Oosten.