Flinke man, de Britse minister van justitie. Geconfronteerd met Ronnie Biggs, de hoogbejaarde overlevende van de Grote Treinroof, heeft minister Jack Straw besloten het slot op de tralies te houden en Biggs zijn verwachte vrijheid niet terug te geven. Kwestie van principe, schijnt. Biggs had geen berouw betoond voor de treinroof, noch voor zijn spectaculaire ontsnapping uit de gevangenis in 1965.In feite heeft Biggs het Britse gezag altijd geirriteerd. Niet alleen omdat hij het te snel af was, maar omdat het Britse publiek hem bleef zien als een volksheld. De bureaucratische wraakzucht begon al toen de treinovervallers absurd lange gevangenisstraffen kregen. 'Betekent dit dat de diefstal van bankbrieven erger is dan moord?' vroeg de Daily Mail destijds. In 2001 kwam Biggs, met heimwee en zonder een cent te makken, terug uit Rio de Janeiro, waar hij naar toe gevlucht was. Hij wilde zijn laatste jaren in Engeland slijten. Hij werd natuurlijk meteen in de boeien geslagen en afgevoerd naar het gevang. Daar behoorde hij de rest van zijn 30jarige straf uit te zitten.
De gevangenisautoriteiten schijnen op zijn vrijlating hebben aangedrongen. Biggs zou niet langer een gevaar voor de samenleving zijn. Dat is je geraden. De man is 79, wordt inwendig gevoed en kan alleen via een letterbord communiceren omdat hij niet langer praten kan. Maar om een stervende man zijn vrijheid terug te geven levert minder stoere krantenkoppen op, dan om hem vast te houden.
