29 juni 2010

Engerlaaaand

Het zal wel aan het weer liggen, maar soms kan een mens innig tevreden zijn hier te wonen. (WK? Who Kares? Da's geschiedenis). Twee ervaringen deze week die me bijna de Engelse vlag weer op de fiets deden binden. Eerst gisterochtend de man van Tesco die de boodschappen kwam afleveren. En niet zomaar een man, maar een die desgevraagd alle drank op de hoogste planken wegzette, zonder daarbij in elkaar te schrompelen als een lekgeprikte ballon. Of zich met een excuus uit de voeten te maken alsof hij de laatste helikoptervlucht uit Saigon moest halen.

De Tescobaan was maar tijdelijk, zei hij. Als student hoopte hij met chaufferen voor 's lands grootste supermarkt, genoeg geld te verdienen om zijn vader naar Londen te halen. Hij was Afghaans en had met zijn familie eerst in Rusland gewoond, later in Kazakstan en Azerbajan. Engeland was paradijselijk in vergelijking. 'Niemand kijkt hier op je neer. Je wordt overal hetzelfde behandeld. In Kazakstan waren we een minderheid. We werden gehaat. Hier maakt het niet uit wie je bent'.

's Avonds naar de premiere van een documentaire over Hongaarse zigeuners. De regisseur, een vriendin, had een gezin gevolgd dat probeerde zich in Bolton, Noord-Engeland, te vestigen. Het gedrag van de Engelse buren varieerde van onverschillig, via neutraal tot uitgesproken behulpzaam. 'De Pakistanen zwaaien al als ze me in de verte zien', zei de vader en keek erbij alsof hij liever door hen genegeerd werd. 'Ze denken dat wij Paki's zijn'. 'Dit moet het enige land zijn', zei hij, eenmaal ingeburgerd, 'waar het beter is een donkere huidskleur te hebben'.

Maar wie hebben we hier? Ene Charlotte Lewis, parlementaire kandidaat voor de British National Party. Op Facebook grijpt Lewis nog even terug naar Derrick Bird, die eerder deze maand op het Noord-Engelse platteland twaalf mensen doodde. 'Ik wou dat Bird naar Londen was afgereisd en wat illegale immigranten had doodgeschoten, liever dan zijn medeBritten', schreef ze. Waarmee je, voordat je anti racismewetgeving kunt zeggen, weer helemaal terug brengt in de andere werkelijkheid.