Nou hoeft niet iedereen de zomer door te brengen als dat levende pretpark Berlusconi. Maar ziet deze man, links, eruit alsof hij op vakantie is? Feit is dat de Britse regeringsleider niet aan vakantie doet. Brown is deze maand officieel afwezig, maar daar is ook alles mee gezegd. Hij heeft een week in zijn Schotse geboorteplaats Kirkcaldy gezeten waar hij vrijwilligerswerk gedaan heeft. Hij hielp kansarme kinderen met schilderklasjes of zoiets. Met af en toe een dagretourtje naar het merendistrict met kinders en vrouw Sarah. Het merendistrict. Mooi, hoor, maar niet behept met de stralende luchten, de jachten en lange, luie lunches die doorgaans helpen om los te komen van wat een 'year of hell' was.Eerst dacht ik nog: er zijn genoeg mensen die zich kunnen ontspannen in vochtiger klimaten en voor een vakantie hoef je niet perse naar het buitenland, maar een blik op Brown en je weet dat zijn idee van vakantie een zuiver masochistische is. Hij kan de deur niet achter zich dichttrekken. Hij zou voortdurend aan de telefoon hangen met zijn waarnemers in Londen. Zijn bescheiden huis in Kirkcaldy is via electronische middelen rechtsteeks verbonden met Downing Street. De man die zich verdiept in alle details van 's lands bestuur, die door vrienden een control freak genoemd wordt en door vijanden Stalin, kent de betekenis van het woord relaxed niet.
Hij zou een (politieke) roman kunnen lezen, of lange wandelingen kunnen maken. Vakanties zijn bedoeld om je een andere, afstandelijker kijk op het leven te geven. Mijn advies aan Brown is: trek de stekker uit die computer, laat die tieners in Kirkcaldy aan iemand anders over, schenk een goeie malt whiskey in en zeg hardop: de wereld draait door ook zonder mij. Neem, kortom, een goeie, lange vakantie.
