Elders in Europa hebben ze democratieën met gekozen volksvertegenwoordigers. In het VK beslissen musicalschrijvers en miljonairs over leven en welzijn van minimumloners.
Alsof iemand eraan twijfelde, hebben de Britten opnieuw bevestigd waarom zij het patent hebben op politieke satire. Het Hogerhuis stemde vorige week voor nieuwe bezuinigingen. De belastingkredieten van ‘s lands laagstbetaalde werkers moesten omlaag. En dus snelden de lords en ladies naar de gotische senaat aan de Theems, om daar hun democratische plicht te doen. Senator Andrew Lloyd Webber kwam overgevlogen uit New York. Het scheelde dat hij toch in Londen moest zijn voor de heropening van zijn musical Cats. Lloyd Webber, die voor het laatst meedeed aan een Hogerhuisdebat in 2013, stemde voor de bezuinigingsmaatregel. Evenals tientallen andere miljonairs die hun hermelijn en titel aan premier Cameron of diens voorgangers te danken hebben. Maar het waren er niet genoeg. Lloyd Webber en de zijnen moesten het afleggen tegen de progressieven. Tegen mensen als de negende graaf van Clancarty (als in: negende generatie van zijn familie die zich graaf mag noemen) en burggraaf Chandon of Aldershot. Dankzij hen blijven drie miljoen Britse gezinnen de gang naar de voedselbank voorlopig bespaard. Noblesse oblige.
Natuurlijk is premier Cameron woedend. Hoe durven senatoren, benoemd voor het leven, de vloer aan te vegen met het Lagerhuis waar gekozen parlementariërs de bezuinigingsvoorstellen goedgekeurd hebben? Meerdere keren, zelfs. Dit mag niet weer gebeuren, donderde de premier. De Lords moesten een kopje kleiner. Even tilde Cameron het Britse electoraat dat zijn senaat beschouwt als antiek, gedateerd en onbekwaam uit zijn impasse. Zou de regeringsleider de titels gaan schrappen? Partijdonors uit de senaat weren? Maar nee, de koehandel in titels zal blijven. De Britse regeringsleider heeft geen enkele ambitie het hogerhuis te hervormen. Hij heeft enkel een maat gevraagd, Lord Strathclyde (roepnaam Thomas Calloway Dunlop du Roy de Blicquy Galbraith) de constitutionele verhouding tussen de twee kamers ‘tegen het licht te houden’.
Een optie voor Cameron is de senaat te overspoelen met nog meer Conservatief gezinden. Geen geringe opgave, overigens. Het Hogerhuis is met 840 leden de grootste vertegenwoordiging ter wereld, op de Chinese na. Het is met zijn titels en ceremonies, vooringenomenheid en schandalen, de politieke variant van Downton Abbey. En over internationale hits gesproken. Waarom moet Lloyd Webber eigenlijk terugvallen op Cats, waarom blijft hij niet dichter bij huis? Weinig plekken waar de ingrediënten voor een succesvolle, satirische spektakelshow zo voor het oprapen liggen als in zijn politieke onderkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten