fancy dress

Verkleedfeestjes. Wat we bij ons, bij ons in Brabant bedoel ik, een keer per jaar met Karnaval doen, doen ze hier op gezette tijden het hele jaar door. Dus ik heb wel wat in de kast liggen aan nepjuwelen, pruiken en inferieure baljurken, overwegend in kleuren die je nergens in de natuur tegenkomt, maar niks waarmee je je kunt ombouwen tot 'een persoon die met de letter M begint'. Het is een lang verhaal, maar de M is waar het om gaat. Trust me.

Madonna? Kan. Maar wat er aan Madonna-achtigs in mijn laden ligt, dateert uit de periode Desperately Seeking Susan en laat ik dat nou trouwens net aan hebben. Miss Moneypenny, Moeder Theresa, Michael Jackson, Maria uit the Sound of Music. Dan nog liever Mezelf. Of (Mijn) Moeder. Of Mentaal gestoord.

Nou ik er nog eens over nadenk heb ik een bloedhekel aan fancy dressfeestjes. Behalve als een A of een H verplicht is. Denk: Audrey Hepburn in Breakfast at Tiffany's. Ga als 'My Beautiful Laundrette', zegt een vriendin, 'je hult je in een vuilniszak en daar speldt je links en rechts ondergoed op'. Pardon? Een ander heeft nog een Minnie Mousepak liggen, 'met haarband en oren erop'. Thanks, but no thanks. Een Molensteen voor om de nek van je man, mailt een vriend. Het is een idee, maar de man in kwestie wil er niet aan. Mentaal afwijkend is de makkelijkste optie, gelooft Hilary, 'want je trekt gewoon alles aan wat niet bij elkaar hoort'. Of, mailt Pippa, 'just look simply Marvellous, darling'.

Ik opteer voorlopig voor MassaMoordenaar. In de schuur ligt nog ergens een kettingzaag. En als het zo doorgaat ben ik daar tegen zaterdagavond helemaal voor in de stemming.