19 januari 2018

De paleisrevolutie van prinses Meg


Is Meghan Markle werkelijk perfect? Klopt het dat ze alles kan? Ik vraag het maar sinds ze zich gister liet ontvallen dat verloofde prins ‘macho militair’ Harry, een feminist is. Jawel.

Het verhaal tot nu toe. Amerikaanse actrice en ‘humanitaire activist’ verlooft zich met Britse oud militair die moet rondkomen van de staat. Zij is slim, slank en sexy. Hij heeft de beschikking over paleizen, personeel en een fortuin in de bank. Ze besluiten te trouwen, ondanks het feit dat de Amerikaanse een verleden heeft (ze is gescheiden). En dat ze ‘rijk en exotisch DNA’ bezit. ‘Zeventig jaar geleden zou ze de maĆ®tresse geweest zijn van een prins, niet zijn echtgenote’, schreef een columnist van The Spectator.

Wie verzint zo’n verhouding? Het kan niet anders of de verloving van Harry en Meghan is het werk van scenarioschrijver Richard Curtis. Het is een ‘real life’ versie van Love Actually (de film die iedere kerst wel ergens op de Britse TV voorbijkomt), alleen beter. Ga maar na. De Britten snakken naar goed nieuws. Sinds het referendum over de brexit zit het land in een existentiĆ«le crisis. De Britten weten niet meer wie ze zijn en waar ze horen. Treed aan Meghan Markle die, nauwelijks vijf minuten in Londen, de feel good factor over een dankbare natie uitstrooit. Geen wonder dat de Britten uit haar hand eten. Maar blije Britten zijn nog geen garantie voor een happy ending. Er zijn struikelblokken. 

De achternaam. Markle, in de Engelse tongval, klinkt bijna als Merkel. Als in Angela Merkel, en dat is in hedendaags Groot Brittannie niet perse een voordeel. Een ander ding zijn de schitterend witte tanden. Markle’s gebit is van het soort dat straatverlichting overbodig maakt. De Britten, die hun gele stompen dragen als een misplaatst teken van nationale trots, vinden superwit een tikje vulgair. Het doet ze denken aan Donald Trump. En de vroegere pornoster Katie Price.

Sinds ze op Kensington Palace resideert, is Markle verteld haar mening voor zich te houden. Ze weet dat ze niemand mag beledigen (dat is bij de Windsors de taak van prins Philip) en dat ze ook niet meer kan zeggen dat Trump een vrouwenhater is en polariseert. Maar ook zonder je mond open te doen kun je revoluties bewerkstelligen. 

In de Londense metro hoorde ik twee jonge, gekleurde meiden enthousiast zijn over Harry en Meghan. Het is een indicatie van hoe groot het belang van het aanstaande huwelijk is. Markle heeft het eindeloze getob van de Britten over nationale identiteit een nieuwe draai gegeven. Harry’s verloofde gaat prat op haar etnische afkomst. Ze heeft openhartig gepraat en geschreven over haar leven als vrouw met een zwarte moeder en witte vader. Hoe licht-gekleurd ze ook is, ze geeft zwarte Britten een connectie met het meest Britse der Britse instituten. Met een bi-raciale vrouw in het paleis is de nationale identiteit niet enkel en uitsluitend meer wit. 

Als Harry iemand zocht die kon helpen de Britse royals relevant te maken voor alle onderdanen is Meghan Markle een goeie keuze. En als ze haar gebit kan aanpassen aan haar nieuwe omgeving is ze een perfecte prinses Meg.