3 augustus 2009

barbecue summer

Ze hadden het natuurlijk nooit moeten zeggen. Dat deze zomer de beste zou worden sinds de laatste mooie zomer. Ter verdediging zeggen 's lands meteorologen dat ze enkel gezegd hebben, ergens in april, dat de kans op een warme augustus meer dan 50% was. Ja, hallo. Natuurlijk is dat meer dan voldoende voor de tabloids om wekenlang tekeer te gaan over de duizenden, wie weet miljoenen die deze zomer ten onder zouden gaan aan uitdroging (bejaarden) of huidkanker (jongeren). En, veel erger, de huisdieren die op alle parkeerplaatsen van het land, morsdoodgebakken in auto's zouden worden aangetroffen terwijl de eigenaar in de supermarkt de diepvries leegplunderde.

En nou zitten we met de kater. En de blote bloesjes, de feerieke tuinverlichting en de dure hangmatten met houten onderstel. Ik had er, moet ik in alle bescheidenheid zeggen, geen seconde op gerekend. Wimbledon heeft dat nieuwe glazen dak niet voor niets. Voor goed weer moet je niet in Engeland zijn. Punt uit. Of in Ierland waar ik vorige week was.
In Cork, in het uiterste zuidwesten hebben vrienden een huis. Van de tien loge's kwam het voor 9 als een grote verrassing dat het kwik nimmer boven de 17graden uitsteeg en dat het 70% van de tijd stortregende. Een doorsnee Ierse zomer.

Om het niet nog erger te maken had een pub in Ballydehop boven de bar de waarschuwing dat klanten die de term recessie gebruiken niet bediend zullen worden.

En over credietcrisis gesproken. Een vriend is net terug van een boottocht langs de Turkse kust. We spreken van een super priveschuit met alles erop en eraan. En waar, blijkbaar, wel over de economie gepraat mocht worden. Een van de gasten aan boord had net die week $ 20 miljoen verloren. 'Hoe erg is dat verlies voor hem?' had mijn vriend aan de gastheer gevraagd. Niet meer, was het antwoord geweest na een korte pauze, dan 'a mild irritant'.